Με την ανάπτυξη της υδραυλικής τεχνολογίας, οι απαιτήσεις για υδραυλικό υγρό αυξάνονται και υψηλότερες. Η απόδοση του ίδιου του βασικού υγρού απέχει πολύ από την ικανοποίηση των απαιτήσεων του υδραυλικού συστήματος. Είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η απόδοση του βασικού υγρού προσθέτοντας διάφορα πρόσθετα. Επί του παρόντος, σχεδόν όλα τα υγρά που χρησιμοποιούνται σε υδραυλικά συστήματα περιέχουν πρόσθετα με διάφορες λειτουργίες. Τα πρόσθετα του υδραυλικού υγρού μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: το ένα είναι να βελτιωθεί οι φυσικές ιδιότητες του υγρού, όπως ο λιπαρός παράγοντας, ο καρπός, ο αντιπαραγωγικός παράγοντας και ο καταπιεστικός σημείων. Το άλλο είναι τα πρόσθετα για τη βελτίωση των χημικών ιδιοτήτων του πετρελαίου, όπως τα αντιοξειδωτικά, οι αναστολείς σκουριάς, οι αναστολείς μούχλας, οι απομονωτές και οι μεταλλικοί παθογράφοι.
1. Πρόσθετο πετρελαιοφόρο Ο λιπαρός παράγοντας είναι ένα είδος ουσίας με ισχυρή πολικότητα. Κάτω από χαμηλή θερμοκρασία και πίεση, μπορεί να προσροφηθεί με μεταλλική επιφάνεια για να σχηματίσει ένα φιλμ προσρόφησης σταθερής, να αποτρέψει το μέταλλο από την άμεση επαφή, να βελτιώσει την αντοχή του φιλμ πετρελαίου και να μειώσει την τριβή και τη φθορά των μετάλλων. Στο υδραυλικό υγρό, οι συνήθως χρησιμοποιούμενες ελαιώδεις παράγοντες περιλαμβάνουν ελαϊκό οξύ, λάδι φαλαινών θειούχων (Τ401), λάδι από βαμβάκι (Τ404), θειωμένο ελαιόλαδο ελαιόλαδο (Τ405), διμερικό οξύ (Τ402) κ.λπ. 2. Πρόσθετο αντι -ενδυμάτων
Κάτω από τη θερμοκρασία υψηλής τριβής, τα προϊόντα αποσύνθεσης του αντιβακτηριακού παράγοντα αντιδρούν με την μεταλλική επιφάνεια, παράγοντας ένα σύνθετο μεμβράνη με χαμηλή διατμητική τάση και χαμηλό σημείο τήξης, εμποδίζοντας την επιφάνεια επαφής από το δάγκωμα ή τη συγκόλληση, με αποτέλεσμα την πλαστική παραμόρφωση, γεμίζοντας τα ανομοιογενή μέρη μεταξύ Οι επιφάνειες τριβής, έτσι ώστε η επιφάνεια επαφής να αυξάνεται, η πίεση μειώνεται και η φθορά μειώνεται. Οι παράγοντες αντι -ενδυμάτων περιέχουν συνήθως θείο, φωσφόρο και οξυγόνο και οι ενώσεις τους έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Ο παράγοντας αντι-φθοράς που περιέχει θείο θα αντιδράσει με σουλφίδιο σιδήρου υπό συνθήκες τριβής υψηλής θερμοκρασίας για να σχηματίσει ένα φιλμ σουλφιδίου σιδήρου, η οποία παίζει έναν ρόλο κατά του φθοράς. Ο παράγοντας αντι-φθοράς που περιέχει φωσφόρο θα αλληλεπιδράσει με χάλυβα από τα προϊόντα της θερμικής αποσύνθεσης του φωσφορικού εστέρα υπό συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας και θερμού τριβής για να σχηματίσει ένα χαμηλό σημείο τήξης, μείγμα φωσφορικών υψηλών πλαστικότητας, το οποίο παίζει έναν ρόλο κατά της φθοράς. Ο παράγοντας αντι-φθοράς που περιέχει χλώριο θα παράγει ένα φιλμ χλωριούχου σίδηρο υπό συνθήκες εξώθησης, η οποία είναι μια στρωματοποιημένη δομή, μικρός συντελεστής τριβής, εύκολο στη διάτμηση, καλή λίπανση. Στο υδραυλικό υγρό, οι κοινοί παράγοντες αντι -ενδυμάτων είναι:; (Τ302), θειωμένη ολεφίνη (Τ321), φθοριωμένη παραφίνη (Τ301). 3. Τοποθεραπευτής Η αύξηση του ιξώδους είναι ένα πρόσθετο για τη βελτίωση της θερμοκρασίας του ιξώδους που χαρακτηρίζει το υδραυλικό έλαιο και την αύξηση του δείκτη ιξώδους. Είναι ένα είδος μακρομοριακού πολυμερούς. Σε χαμηλή θερμοκρασία, συρρικνώνεται και μπούκλες στο λάδι για να σχηματίσει μια συμπαγής μικρή μπάλα, η οποία έχει ελάχιστη επίδραση στο ιξώδες σε χαμηλή θερμοκρασία. Σε υψηλή θερμοκρασία, διογκώνεται και επεκτείνεται στο λάδι για να αυξήσει το ιξώδες, το οποίο μπορεί να βελτιώσει το χαρακτηριστικό της θερμοκρασίας του ιξώδους. Στο υδραυλικό υγρό, οι συνηθισμένοι συγκολλητές περιλαμβάνουν πολυ-Ν-βουτυλο βινυλαιθέρα (Τ601), πολυισοβουτυλενένιο (Τ603), συμπολυμερές προπυλενίου αιθυλενίου (Τ611), πολυμμεθακρυλικό (Τ602) κ.λπ. 4. Προσθέτοντας αντιφοσπαίο Ο παράγοντας Antifoam είναι ένα είδος υλικού που μπορεί να μειώσει τη σταθερότητα του φιλμ προσρόφησης αφρού και να συντομεύσει τον χρόνο ύπαρξης του παράγοντα αφρού. Η προσθήκη προσθέτου αντι -antifoam σε υδραυλικό υγρό μπορεί να μειώσει την επιφανειακή τάση, έτσι ώστε οι φυσαλίδες να μπορούν να ξεφύγουν γρήγορα από την επιφάνεια του λαδιού, εξαλείφοντας έτσι τις φυσαλίδες. Στο υδραυλικό υγρό, οι συνηθισμένα χρησιμοποιούμενοι παράγοντες αντι -ουσίας περιλαμβάνουν πετρέλαιο διμεθυλίου (T901), παράγοντα πολυεστέρας μη WOW (T911), μεταλλικό σαπούνι, λιπαρό οξύ κ.λπ. 5. Pour Point Satpressant Το καταθλιπτικό σημείο που χύνεται είναι ένα είδος προσθέτου που μπορεί να αναστέλλει τον σχηματισμό κρυστάλλου δικτύου παραφίνης στο πετρέλαιο, να μειώσει το σημείο χύσης και να διατηρήσει τη ρευστότητα των πετρελαϊκών προϊόντων. Ο παράγοντας μπορεί να αλλάξει την κρυσταλλική μορφή και το μέγεθος της παραφίνης μέσω προσρόφησης ή ευτηκτικού σχηματισμού στην επιφάνεια κρυσταλλικής παραφίνης, έτσι ώστε να μειωθεί οι αμφιβολίες των προϊόντων πετρελαίου. Στο υδραυλικό υγρό, τα κοινά κατασταλτικά σημεία χύσης περιλαμβάνουν αλκυλ ναφθαλίνιο (Τ801), πολυμμεθακρυλικό (Τ602b). Ένα συμπολυμερές ολεφίνης (Τ803), συμπολυμερές οξικού βινυλίου (Τ804), κλπ. 6. αντιοξειδωτικό Τα αντιοξειδωτικά είναι ένα είδος πρόσθετων που είναι εύκολο να οξειδωθούν από μόνα τους και μπορούν να παράγουν σύνθετη μεμβράνη στην μεταλλική επιφάνεια, να απομονώσουν την επαφή με το οξυγόνο και άλλες διαβρωτικές ουσίες και να εμποδίσουν το μέταλλο να καταλύει την οξείδωση του πετρελαίου και το έλαιο από την διαβίωση μετάλλου. Γενικά, χρησιμοποιούνται μαζί διάφορα πρόσθετα κατά της οξείδωσης για να επιτευχθούν καλύτερο αποτέλεσμα κατά της οξείδωσης. Για παράδειγμα, ο συνδυασμός σουλφιδίου και αρωματικού υδρογονάνθρακα θα παράγει συνεργιστική επίδραση και ο συνδυασμός του παράγοντα αποσύνθεσης των ελεύθερων ριζών και του οξειδίου θα έχει επίσης προφανές συνεργιστικό αποτέλεσμα. Στο υδραυλικό υγρό, τα κοινά αντιοξειδωτικά περιλαμβάνουν 2,6-di-tert-βουτυλο-Ρ-κρερεσόλη (Τ501), ΝΝ '-δι-τριτ-βουτυλο-Ρ-φαινυλενοδιαμίνη (Τ502), Ν-φαινυλ-Α ναφθυλαμίνη (Τ531), θειόνη (Τ321) λίπανση θείου και Ν-δια-διθιοκαρβαμικό. Αρωματικός υδρογονάνθρακας δισφαινόλη, κλπ. 7. Αντιμένταξ Ο αναστολέας της σκουριάς είναι ένα είδος πολικής ένωσης, το οποίο μπορεί να σχηματίσει μια μεμβράνη προσρόφησης στερεάς ανάπτυξης στην μεταλλική επιφάνεια για να αποφευχθεί η σκουριάς μετάλλων. Στο υδραυλικό υγρό, οι συνήθως χρησιμοποιούμενες αντιμονοπωλιακές παραγόντες περιλαμβάνουν δωδεκοενυλοξινικό οξύ (Τ746), δίπλα στο σουλφονικό βάριο (T705), δωδεκοναυλοκαυτικό της επταδεκυλιμιδαζολίνης (Τ703) κ.λπ. 8. Πρόσθετο αντιμυκητιασικό Ο αντιμυκητιασικός παράγοντας μπορεί να αποτρέψει και να αναστέλλει την παραγωγή μούχλας σε λάδι γαλακτώματος. Στο υδραυλικό υγρό, οι συνήθως χρησιμοποιούμενες αντιμυκητικές παραγόντες είναι: ενώσεις φαινόλης, ενώσεις φορμαλδεΰδης, ακυλανιλίνη σαλικυλικού οξέος κ.λπ. 9. Demulsifier Ο Demulsifier είναι ένα είδος ουσίας που μπορεί να διαχωρίσει καλά το νερό και το πετρέλαιο ή να κατακρημνίσει. Οι συνήθεις απομακρυσμένοι σε υδραυλικό υγρό περιλαμβάνουν σουλφονικά και διάφορα πολυμερή προπανίου αιθυλενίου οξειδίου 10. Μεταλλικός παθήσμα Ο μεταλλικός παθικιστής είναι ένα είδος πρόσθετου που μπορεί να προστατεύσει τα μη σιδηρούχα μέταλλα, ειδικά τη διάβρωση της επιφάνειας του χαλκού. Μπορεί επίσης να αυξήσει την αντοχή στην οξείδωση των πετρελαϊκών προϊόντων και να αναστέλλει και να παθητικοποιεί τη διάβρωση των όξινων ουσιών στον χαλκό. Υπάρχουν δύο τύποι μεταλλικών παθιστών που χρησιμοποιούνται στο υδραυλικό υγρό: το ένα είναι ο παθιστός σχηματισμού μεμβράνης, ο οποίος μπορεί να σχηματίσει μια σύνθετη μεμβράνη με επιφάνεια χαλκού για να αποτρέψει τη διάβρωση του οξέος, του ενεργού σουλφιδίου και του διαβρωτικού παράγοντα ακραίας πίεσης. Που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι η βενζοριαζόλη (Τ706), όπως η οκταδεκυλαμίνη (Τ406). Ο άλλος είναι ενεργός σαρωτής θείου, ο οποίος αντιδρά με ενεργό σουλφίδιο για να παράγει χαμηλή διαβρωτικότητα ή μη διαβρωτικότητα πολυσουλφιδικών ενώσεων. Που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι η αλκυλ διιθιοκαρβαζόλη και η 2,5-διθυοοζόλη.
